Pomiędzy wybrzeżem a górami jest las.
Las w którym rosną najwyższe na świecie wrzosy – pandani (12m) i prawie najwyższe na świecie drzewa – eukaliptusy królewskie (90m).
Paprocie i wodospady.
Górskie rzeki i mech.
W poprzednim odcinku było dość mroczno, więc dziś dla odmiany jaśniejsza strona Tasmanii.
Wschodnie wybrzeże Tasmanii to właściwie jeden wielki ciąg plaż, w tym perełki takie jak słynna Wineglass Bay na półwyspie Freycinet czy wpaniała zatoka Bay of Fires – łańcuch pokrytych miękkim białym piaskiem plaż, poprzecinanych czerwonymi skałami nad lazurowym oceanem.
Na zachodnią Tasmanię spada cztery razy więcej deszczu niż na wchodnie wybrzeże, około 4-5 razy więcej niż przeciętnie w Polsce.
Południowo zachodnia Tasmania to największa i właściwie jedyna zachowana w stanie pierwotnym puszcza klimatu umiarkowanego.
Jedyna droga wzdłuż zachodniego wybrzeża nosi nazwę „Western Explorer” i ta nazwa dobrze oddaje jej charakter
Zdjęcia z liczącego półtora miliona hektarów rezerwatu biosfery Unesco „Tasmanian Wilderness”.
Election train departing Souther Cross Station …
W urodzinki Tymka wybraliśmy się na parogodzinny spacer do naszego ulubionego miejsca – Wilsons Promontory. Dotarliśmy do malutkiej zatoczki (Fairy Cove), na tyle malutkiej że w czasie przypływu była cała zalana i nie bardzo mieliśmy gdzie usiąść.
