Patience is a virtue.

Hanging on the alpine peak summit in a fog is hardly fun but it turned up it was worth it.

We all have been there. Chain is clean, clothes are fresh and all is ready to go. A few hours later things look a little bit different …

Pomiędzy wybrzeżem a górami jest las.

Las w którym rosną najwyższe na świecie wrzosy – pandani (12m) i prawie najwyższe na świecie drzewa – eukaliptusy królewskie (90m).

Paprocie i wodospady.

Górskie rzeki i mech.

W poprzednim odcinku było dość mroczno, więc dziś dla odmiany jaśniejsza strona Tasmanii.

Wschodnie wybrzeże Tasmanii to właściwie jeden wielki ciąg plaż, w tym perełki takie jak słynna Wineglass Bay na półwyspie Freycinet czy wpaniała zatoka Bay of Fires – łańcuch pokrytych miękkim białym piaskiem plaż, poprzecinanych czerwonymi skałami nad lazurowym oceanem.

Na zachodnią Tasmanię spada cztery razy więcej deszczu niż na wchodnie wybrzeże, około 4-5 razy więcej niż przeciętnie w Polsce.
Południowo zachodnia Tasmania to największa i właściwie jedyna zachowana w stanie pierwotnym puszcza klimatu umiarkowanego.
Jedyna droga wzdłuż zachodniego wybrzeża nosi nazwę “Western Explorer” i ta nazwa dobrze oddaje jej charakter

Zdjęcia z liczącego półtora miliona hektarów rezerwatu biosfery Unesco “Tasmanian Wilderness”.